Πέμπτη 4 Ιουνίου 2020

Δεκάδες οργανώσεις καλούν σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για την Παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος


Την Παρασκευή 5 Ιουνίου στην Πλατεία Συντάγματος στις 18:00 στην Αθήνα και στις κεντρικές πόλεις σε όλη την Ελλάδα καλούν δεκάδες οργανώσεις για την προστασία του περιβάλλοντος.
Ένα απο τα καλέσματα σημειώνει τα εξής:
«Η κλιματική αλλαγή, η συνεχής καταστροφή του φυσικού πλούτου, των ορεινών, θαλάσσιων και ποτάμιων οικοσυστημάτων, η υποβάθμιση της βιοποικιλότητας, η ατμοσφαιρική ρύπανση, η βιομηχανική εκμετάλλευση των ζώων, θα φέρνει όλο και περισσότερο τους ανθρώπους αντιμέτωπους με απειλητικούς ιούς και πανδημίες. Αυτή η πορεία είναι χρέος μας να ανακοπεί! Ο άνθρωπος δεν είναι ιδιοκτήτης αλλά μέρος του φυσικού πλούτου αυτού του πλανήτη. Η επιβίωση και παραμονή του πάνω σε αυτόν, εξαρτάται άμεσα από την ποιότητα του αέρα που αναπνέει και του νερού που πίνει, από τη θερμοκρασία του πλανήτη και από την επιβίωση όλων των άλλων ζωικών και φυτικών ειδών. Το περιβάλλον, μετά την πανδημία του κορονοϊού, χρειάζεται προστασία και αποκατάσταση και όχι περισσότερη λεηλασία.
Το κυνήγι του κέρδους όμως, εμποδίζει τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο και την κυβέρνηση της Ν.Δ. στην Ελλάδα, να αποδεχθούν αυτή την απλή αλήθεια. Μέσα στο lockdown και με το «αδιαμφισβήτητο» επιχείρημα της ανάπτυξης που θα χρειαστεί για να ορθοποδήσουμε από την οικονομική κρίση που θα ακολουθήσει, βρήκαν την ευκαιρία να ψηφίσουν τους χειρότερους περιβαλλοντοκτόνους νόμους. Νόμους που απελευθερώνουν τη δράση των επενδυτικών συμφερόντων από τον … «περιβαλλοντικό βραχνά» και ανοίγουν το δρόμο για την πλήρη και ολοκληρωτική λεηλασία της φύσης.
Οι αντι-περιβαλλοντικοί νόμοι, που εν μέσω καραντίνας ψήφισαν, να μείνουν στα χαρτιά!
 
Η πρωτοβουλία SupportEarth που ξεπήδησε από το κίνημα των SupportArtWorkers εξέδωσε το παρακάτω κάλεσμα: Ενάντια στης φύσης τη λεηλασία, αγώνας για την γή και την ελευθερία
Το #SupportEarth, ως ανεξάρτητο δίκτυο συσπείρωσης περιβαλλοντικών και κοινωνικών συλλογικοτήτων, καλεί σε μαζική διαμαρτυρία στο Σύνταγμα την Παρασκευή 5 Ιουνίου, Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, στις 18:00. «Καλούμε κάθε άνθρωπο στην Αθήνα να παραστεί και να συμμετέχει ενεργά στη διαμαρτυρία που θα συνδέει τις διεκδικήσεις για το περιβάλλον με μια σειρά ανεξάρτητων και ανοιχτών καλλιτεχνικών δράσεων» αναφέρουν χαρακτηριστικά
*Μερικές από τις ομάδες που θα συμμετέχουν με κοινωνικο-καλλιτεχνικές δράσεις: Quilombo, Κρατήρας, Anasa Cultural Center, Τα Κρουστά της Τάκη, String Theory, Unima, Οιστρογόνες, Αγία Φανφάρα, Make Some Noize, Bρυσούλες, Rhea Temple - Ritual Healing Arts, Μελίρειες, Shamans of Greece, ο Άλλος Άνθρωπος #SupportEarth #aposyre_to #to_akyronoume
Ορισμένες απο τις οργανώσεις που καλούν σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας:


Τρίτη 2 Ιουνίου 2020

Κοινωνίες ζωής



Της Ρένας Δούρου*

Μία ημέρα μετά τη Διεθνή Ημέρα Βιοποικιλότητας (22 Μαΐου) και λίγες ημέρες πριν από τις Παγκόσμιες Ημέρες της Γης και των Ωκεανών, την ερχόμενη Παρασκευή και Δευτέρα, 5 και 8 Ιουνίου, αντιστοίχως, η είδηση που είδε το φως της δημοσιότητας στο τρισέλιδο αφιέρωμα της «Εφημερίδας των Συντακτών» (της 23-24 Μαΐου) αναπαράχθηκε κι έκανε τον γύρο των μέσων κοινωνικών δικτύωσης. Με αναρτήσεις και φωτογραφίες. Αναφέρομαι στην αποκάλυψη - καταγγελία του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας “Αρχιπέλαγος” σχετικά με τις επτά μεσογειακές φώκιες που βρέθηκαν νεκρές -δολοφονημένες βασανιστικά από ανθρώπινο χέρι- στο Αιγαίο τις ημέρες των μέτρων περιορισμού των μετακινήσεων λόγω της πανδημίας. Μάλιστα, την ώρα που γράφονται τούτες οι γραμμές (Τετάρτη, 27 Μαΐου), το “Αρχιπέλαγος” προχωρούσε σε νέα καταγγελία, σύμφωνα με την οποία οι “δολοφονίες θαλάσσιων θηλαστικών στο Αιγαίο συνεχίζονται”. Πρόκειται για κτηνώδεις δολοφονίες έμβιων όντων.
Η προστασία της μεσογειακής φώκιας και των βιοτόπων της είναι αντικείμενο σοβαρών διεθνών και ευρωπαϊκών θεσμών, όπως το International Fund for Animal Welfare (IFAW), το Ταμείο Ευρωπαϊκής Φυσικής Κληρονομιάς (EuroNatur) ή το ισπανικό Fondo para la Foca del Mediterraneo, καθώς και σε εθνικό επίπεδο, τοπικών, περιφερειακών φορέων και σειράς εξειδικευμένων ΜΚΟ, όπως η MOm/Εταιρεία για τη Μελέτη και Προστασία της Μεσογειακής Φώκιας, το “Αρχιπέλαγος”, κ.α.
Πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν και πώς μπορούν να αποτραπούν τέτοια ειδεχθή εγκλήματα;
Μιλώντας στην «Εφ.Συν.», ο διευθυντής του «Αρχιπελάγους» Θ. Τσιμπίδης υποστηρίζει την τεράστια σημασία της συνεργασίας με τις τοπικές κοινωνίες, προκειμένου να μετατραπούν σε ασπίδα προστασίας για τη μεσογειακή φώκια. Το κρίσιμο είναι πάντως οι περιπτώσεις αυτές να αντιμετωπιστούν ως συμπτώματα ευρύτερων και χρόνιων παθογενειών, αναδεικνύοντας σειρά θεμάτων που συνδέονται μεταξύ τους. Το πώς μπορούν να προστατευθούν αποτελεσματικά οι θάλασσές μας από περιβαλλοντικούς εγκληματίες, που δυστυχώς δεν αποτελούν μεμονωμένα φαινόμενα. Το πώς μπορεί να αποφευχθεί η απώλεια βιοποικιλότητας. Το πώς μπορούν να παρέμβουν οι τοπικές κοινωνίες. Θέματα που επιβάλλουν την ευαισθητοποίηση και τη δράση όλων μας σε τοπικό, εθνικό, ευρωπαϊκό επίπεδο.
Γιατί η προστασία (και) της θαλάσσιας ζωής στη Μεσόγειο και το Αιγαίο περνά μέσα από την αλλαγή του παραγωγικού και καταναλωτικού προτύπου, για την προστασία του περιβάλλοντος, την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Γιατί περιβαλλοντικοί εγκληματίες, μικροί και μεγάλοι, συστημικοί και μη, θα υπάρχουν πάντα. Το θέμα είναι η προώθηση και εμπέδωση εκείνων των δομικών, οικονομικών και κοινωνικών, αλλαγών που μπορούν να αποκαταστήσουν τη πολλαπλά διαταραγμένη σχέση μας με τη φύση, καθιστώντας το περιβάλλον, τη βιοποικιλότητα, το κλίμα, παράγοντες βιώσιμης ανάπτυξης. Το στοίχημα της νέας στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα για το 2030 στο πλαίσιο της νέας Πράσινης Συμφωνίας της Ε.Ε. είναι η πρόκληση του 21ου αιώνα. Πρόκληση που αφορά όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που συμφωνούν στην ανάγκη άμεσης κινητοποίησης και δράσης. Γιατί η αδράνεια, σήμερα, καταδικάζει αύριο τις νέες γενιές σε κοινωνική και περιβαλλοντική φτώχεια. Τις καταδικάζει να είναι ευάλωτες. Ας πάρουμε λοιπόν τώρα πρωτοβουλίες για κοινωνίες συνεκτικές, αλληλέγγυες, ανθεκτικές. Κοινωνίες ζωής. Σε όλες της τις μορφές!

* Η Ρένα Δούρου είναι μέλος της Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ, τομεάρχης Κλιματικής Αλλαγής, Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Πέμπτη 28 Μαΐου 2020

National Geographic: Από ερημοποίηση κινδυνεύει το 30% της Ελλάδας - «Πρέπει να δράσει τώρα»


Τον κώδωνα του κινδύνου για το «υδάτινο μέλλον» της Ελλάδας κρούει το National Geographic. «Η Ελλάδα πρέπει να δράσει τώρα για να εξασφαλίσει το υδάτινο μέλλον της» αναφέρει σε εκτενές δημοσίευμα.
Συγκεκριμένα το National Geographic υπογραμμίζει την ανάγκη λήψης μέτρων σημειώνοντας ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην 26η θέση της λίστας με τις υδατικά δοκιμαζόμενες χώρες γεγονός που, συνδυαστικά με την κλιματική αλλαγή, φέρνει πιο κοντά τον κίνδυνο ερημοποίησης για το 30% της χώρας «μέσα στις επόμενες δεκαετίες». 
Όλο πιο ζεστό και ξηρό το κλίμα της Μεσογείου 
«Η Μεσόγειος φημίζεται για το ζεστό της κλίμα, αλλά αυτό γίνεται όλο και πιο ζεστό και ξηρό» αναφέρει το National Geographic, προσθέτοντας ότι από την Ελλάδα στην Πορτογαλία και από την Ιταλία στην Ισπανία περίπου 180 εκατομμύρια άνθρωποι επηρεάζονται από τη λειψυδρία. 
H Μεσόγειο είναι μία από τις περιοχές που επηρεάζονται περισσότερο από την ανθρώπινη κατανάλωση νερού.
«Μέχρι το τέλος του αιώνα η Λισαβόνα μπορεί να έχει 35 λιγότερες ημέρες βροχής», αναφέρει το National Geographic, ενώ υποστηρίζει ότι η Ιταλία αντλεί κατά 40% περισσότερο από τα αποθέματα νερού, από ότι θεωρείται ασφαλές.

Ανισορροπία βροχοπτώσεων και κλιματική αλλαγή απειλούν την Ελλάδα 
Συνολικά η Ελλάδα έχει ένα από τα καλύτερα ποσοστά κατά κεφαλήν προμηθειών νερού ανάμεσα στις χώρες της Μεσογείου, αλλά οι βροχοπτώσεις διαφέρουν σημαντικά σε όλη την επικράτεια, επισημαίνει το περιοδικό.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, ενώ οι δυτικές περιοχές είναι σχετικά υγρές και στα βουνά τους καταγράφονται 215,9 εκατοστά βροχής το χρόνο, ενώ άλλες περιοχές μετά βίας φτάνουν τα 38,1 εκατοστά.  «Η ανισορροπία αυτή φέρνει περιοχές όπως η Αττική, η Θεσσαλονίκη και τα νησιά του νοτίου Αιγαίου αντιμέτωπες με το ενδεχόμενο ελλείψεων. Και η κλιματική αλλαγή θα κάνει τα πράγματα χειρότερα» αναφέρει ο Jon Heggie που υπογράφει το άρθρο.

O συντάκτης σημειώνει ότι μέχρι το 2050 η θερμοκρασία στην Ελλάδα θα μπορούσε να αυξηθεί κατά 2 βαθμούς Κελσίου με 18% λιγότερες βροχοπτώσεις. «Οι περίοδοι ξηρασίας μπορεί να γίνουν πιο συχνές και πιο έντονες ενώ η "επαναφόρτιση" του υδροφόρου ορίζοντα, στον οποίο βασίζεται η Ελλάδα, θα συνεχίζει να μειώνεται» αναφέρεται χαρακτηριστικά και επισημαίνεται ότι στην χώρα μας περισσότερο από το 40% του πόσιμου νερού προέρχεται από τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα.

«Σε περιοχές, όμως, όπως η Κρήτη και η Κόρινθος το υπόγειο νερό αντλείται πιο γρήγορα από ό,τι μπορεί να αποκατασταθεί με φυσικό τρόπο. Αυτό σημαίνει πως όχι μόνο μειώνονται τα αποθέματα αλλά την ίδια ώρα το θαλασσινό νερό "νοθεύει" το απόθεμα» προστίθεται στο άρθρο.
Τι μπορεί να γίνει στην Ελλάδα 

«Στην Ελλάδα βρισκόμαστε στην 26η θέση ανάμεσα στις πιο υδατικά δοκιμαζόμενες χώρες και μέχρι το 2050 το κλίμα μας μπορεί να είναι αισθητά θερμότερο», αναφέρεται σε βίντεο του National Geographic που συνοδεύει το άρθρο.
«Στην ηπειρωτική χώρα θα μπορούσαμε να μεταφέρουμε νερό μέσω αγωγών και καναλιών από τις βροχερές ορεινές περιοχές σε υψηλότερες περιοχές συμπεριλαμβανομένης της Αττικής» προτείνει, συμπληρώνοντας ότι η αντιμετώπιση της έλλειψης νερού στα νησιά είναι πιο περίπλοκη.

«Στην Ελλάδα είμαστε σε θέση να παράγουμε 200.000 κυβικά μέτρα νερού ημερησίως» υποστηρίζει προτείνοντας για τα νησιά μικρής κλίμακας μονάδες αφαλάτωσης που θα μετατρέπουν το θαλασσινό νερό σε γλυκό νερό χρησιμοποιώντας ιδανικά ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

«Παράλληλα με τα μεγάλα έργα υποδομής πρέπει όλοι να μάθουμε να εξοικονομούμε νερό» προτρέπει το National Geographic απαριθμώντας μία σειρά από τρόπους με τους οποίους μειώνεται η οικιακή κατανάλωση. 

«Όσο περισσότερο εκτιμάμε το νερό, τόσο λιγότερο το ξοδεύουμε και είναι πιθανότερο να εξασφαλίσουμε το υδάτινό μας μέλλον», καταλήγει.

πηγή: left.gr